Cowboys en Indianen.

Cowboys en Indianen

Als ik dit schrijf zit ik in de auto. We hebben vandaag ruim 500 kilometer te rijden, sterker ook de 4000 kilometer grens is inmiddels gepasseerd. Als ik naar buiten kijk, want ik wil natuurlijk niet alles missen, zijn we duidelijk in het land van de cowboys en indianen. Het begon eergisteren al toen we gingen inchecken in ons motel. Een levensgrote kartonnen John Wayne stond in de hoek van de receptie!
Gister zijn we naar Bryce Canyon gegaan. Wij hebben geen trails gelopen want de meeste hebben behoorlijke hoogte verschillen maar wel wat rond de uitzichtpunten gewandeld. En wat voor een uitzicht. Voor ons beide was dit het meest indrukwekkende tot nu toe. Toen wij bij Bryce Point kwamen waren we letterlijk sprakeloos. Meer dan wauw en wow kwam er eigenlijk niet uit. Het is gewoon met niets te vergelijken. Ook al had ik van te voren best veel foto's gezien. Niets had mij voorbereid op het echt schitterende uitzicht Nu vraag je je misschien af, hoe zijn al deze stenen (hoodoos) ontstaan. Volgens de indianen konden de dieren zich vroeger in een menselijke vorm veranderen. Maar ze waren zo slecht dat de coyote ze in steen veranderde je ziet ze nog staan. Volgens andere is het door een langdurig proces van regenwater dat bevriest, uitzet en dan weer ontdooid enz. Hoe dan ook, het is magisch om te zien.

Nu dus in de auto van Monument Valley naar Flagstaff. Dat laatste is ons vertrekpunt naar de Grand Canyon. Maar eerst Monument Valley. De weg van Bryce Canyon National Park daar naar toe is ook prachtig. Deze regio is dan ook in diverse films gebruikt, vele westerns maar ook Mission Impossible II, Thelma en Louise, Indiana Jones en de Lost Crusade en Forrest Gump. Deze films heb ik net uit de reisgids gevist maar de beroemdste die in Monument Valley is opgenomen weet ik wel zo uit mijn hoofd, One Upon a Time in the West. Ik vond Monument Valley vooral erg majestueus overkomen. Grote vlaktes met niets en dan in eens een enorme steen massa die loodrecht naar de lucht in schiet. Wegens tijd gebrek hebben we geen rondrit of tour gedaan. Daardoor hebben we ongetwijfeld veel gemist maar we hebben voorrang aan de Grand Canyon gegeven. Wel hebben we het bezoekerscentrum bezocht, wat we beide erg interessant vonden. Hier werd vooral veel informatie gegeven over de Navajo indianen die in dit gebied leven. Er werd o.a. aandacht besteed aan de rol die ze gespeeld hebben in de 2e wereld oorlog. Zij hebben geholpen door in hun eigen taal berichten te versturen tussen verschillende legereenheden. Deze "code" is nooit gebroken door de vijand. Maar er was ook aandacht voor de grote armoede waarin velen leven. Toch is het een trots volk dat erg zijn best doet om de oude gebruiken te bewaren.